ثمره زندگی من

با سلام چند وقت پیش یک کاری در شمال داشتم که تصمیم گرفتیم تبدیلش کنیم به مسافرت- و مزاحم فریبرز و خانوادش بشیم. اسم گلدختر فریبرز  رهــــــا  است . که صد البته عکسهای این عنوان به محوریت این دو کودک قرارداده شده است در ضمن چون عکسها زیادتر است لطفا "ادامه مطلب" را هم ببینید ...

دوستانی که افتخار همراهی آنها در این وبلاگ با ما هست میدانند که پسرکم نان بربری خیلی دوست داره و این سبب میشه که قوی و پرزور بشه  به صورتی که حتی صندلی نهار خوری هم از دستش در امان نیست و اگر به دادش نرسیم صندلی را میاره وسط خونه نمونه ای از این جنایت را میبینیم ...

با سلام  خدا را شکر که مامانی برامون این سطل لباس شویی کودک را خرید، تا خیال ما و بنیامین از کثیف کاری لباس راحت بشه-  ما هر وقت که لباس آقا را عوض میکنیم (یعنی روزی یک تا سه بار) لباس مستقیم میره اون تو- تا در شستشوی بعدی شسته بشه. حالا مهندس اومده داره سرک میکشه که اون تو چیه و .... که توسط عکاس دستگیر میشه .... ...

با سلام ما شدیداً معتقد هستیم که پسرکم اگر خشونت را به هر نحوی ببینه یاد میگیره و اونو تقلید میکنه . به همین دلیل خیلی رعایت میکنیم که موردی برای یادگیری نباشد. ولی نمی دونم آقا از کجا یادگرفته که اخم کنه . اونم به این قشنگی..   ...

با سلام همه مامیدونیم که آینه همیشه اصل حقیقت را بیان میکنه- و این را هم میدونیم که کودکان با عالم فرشتگان در ارتباط هستند - حالا اگر این دو حقیقت را در کنار هم بزاریم چی میشه ؟؟؟؟ البته این وسط نباید نقش کمد شیشه ای را هم منکر شد ...

با سلام  نمی دونم آیا بنیامین هم مثل پدر و مادرش از موتور و موتورسواری خوشش میاد یا نه ؟ ولی در عکس زیر ما این پسرک را در اولین آشنایی با موتور قراردادیم  خودتون نتیجه بگیرید که چی شد؟ ...

با سلام دوباره من و مادر بنیامین فکر میکنیم وقتشه که پسرمون را با بهداشت دهان و دندان آشنا کنیم - به همین دلیل یک عدد مسواک براش تهیه کردیم و دادیم دستش .... حالا شما بگید به نظرتون، ایشان داره جه فکری میکنه ؟   ...

با سلام  با اینکه میدونم کمی در بروزرسانی این سایت دچار مشکلات و کاهلی هایی بودم ولی امیدوارم که بنیامین و همراهان سایت منو ببخشند  از اینرو در این بازه ای که در اختیار دارم تا اول تیرماه 93 هر یکروز در میان از اتفاقات این فرشته کوچک براتون مطلب و عکس میزارم تا کمی جبران شده باشه . با ما باشید و نظر یادتون نره  در ضمن من ترجیح میدم که نظر شخصی نگذارید. تصمیم با شماست.

دیروز سالروز ازدواج مامان و بابای بنیامین بود  به همین مناسبت یه شادی کوچولو در منزل خاله بنیامین داشتیم    ...

این متن را برای پسرم مینویسم و میخوام ازش پوزش بطلبم که اولین سال تولدش را به دلایل خیلی زیاد جشن نگرفتیم - مطمئن هستم که وقتی بزرگتر شد و مطالب این وبلاگ را مرور کرد من و مادرش را درک میکنه .  و پوزش بطلبم از کلیه دوستان و آشنایانی که این وبلاگ را دنبال کرده و ما را در هر چه بیشتر ادامه دادن آن ترغیب میکنند  در پستهای بعدی چند عکس از قبل از عید پسرم میگذارم تا یادگاری بماند ضمناً دارم کارهای جدیدی برای این وبلاگ انجام میدم که اگر به نتیجه رسید حتما اطلاع رسانی خواهم کرد ...